Ignatz (Isaak) Grünfeld to postać niezwykle zasłużona dla urbanistycznego rozwoju Katowic (Kattowitz), architekt, mistrz i przedsiębiorca budowlany, zasłużony działacz społeczny i samorządowiec, założyciel przedsiębiorstwa Ignatz Grünfeld Baugeschäft, działający w drugiej połowie XIX wieku w Katowicach i przyległych miastach górnośląskiego okręgu przemysłowego.
Cmentarz żydowski w Trzemesznie (Tremessen), miasteczku położonym w Wielkopolsce, założony został w pierwszej połowie XIX wieku. W tej chwili dokładna data powstania nekropolii nie jest znana. Wiadomo, że istniała już na przełomie lat 1835 i 1836, o czym świadczy mapa separacyjna miasta z tego właśnie okresu, na której zaznaczony został cmentarz.
Początek XVIII wieku przyniósł zmianę sytuacji prawnej społeczności żydowskiej na Śląsku, na co wpływ miał wydany 8 maja 1713 roku patent generalny cesarza Karla VI Habsburga. Doprowadziło to do zwiększenia się populacji żydowskiej na tym terenie, a w konsekwencji w większych skupiskach powstały nowe nekropolie tej ludności. W granicach Górnego Śląska jako pierwszy w osiemnastym stuleciu powstał cmentarz żydowski na obszarze dworskim w Mysłowicach (Schloss-Myslowitz).
Stary cmentarz żydowski w Mikołowie (Nikolai) to po cmentarzu w Białej (Zülz) druga najstarsza znana z lokalizacji nekropolia wyznawców judaizmu położona w granicach Górnego Śląska. Okoliczności jego powstania nie zostały w żaden sposób potwierdzone w źródłach, a są jedynie domysłami, mogącymi mieć jednak wiele wspólnego z rzeczywistością.
Cmentarz żydowski w Wodzisławiu Śląskim (Loslau) założony został w drugiej połowie 1814 roku na wzgórzu – dzisiaj zwanym Żydowiną – położonym na południe od centrum miasta, w pobliżu dzisiejszej ulicy Ofiar Oświęcimia. Powstał w efekcie wydanego 24 maja 1814 roku reskryptu królewskiego Friedricha Wilhelma III, który zakazywał – pod groźbą wydalenia z aktualnego miejsca pobytu – transportu zwłok na odległość dłuższą niż jedną milę.
Cmentarz żydowski w Rybniku (Rybnik) założony został w sierpniu 1814 roku na południe od centrum miasta. Powstał w efekcie wydanego 24 maja 1814 roku reskryptu królewskiego Friedricha Wilhelma III, który zakazywał – pod groźbą wydalenia z aktualnego miejsca pobytu – transportu zwłok na odległość dłuższą niż jedną milę. Grunt o powierzchni 0,23 ha, którego poziom był wyższy w stosunku do pobliskich dróg, rybniccy Żydzi zakupili od kowala Josepha Nowaka za 100 talarów, a transakcję ostatecznie sfinalizowano w 1815 roku.
Kiedy rozmawiamy na temat Żydów w kontekście zmiany wyznania to mamy najczęściej na myśli podyktowane bardzo różnymi powodami przyjmowanie przez nich chrześcijaństwa. Na Górnym Śląsku konwersje Żydów na katolicyzm lub luteranizm były stosunkowo rzadkie, a jeżeli miały już miejsce, to najczęściej wynikały z chęci poślubienia osoby wyznania nieżydowskiego.